Deze week sta ik in BinnenlandsBestuur, een weekblad voor ambtenaren. Ik heb daarin een reactie gegeven op een artikel dat er twee weken geleden instond van de hand van Bert Schouten, gemeentesecretaris Leiderdorp (in beheergebied Rijnland). Hierin betoogt hij dat de provincies opgeheven moeten worden en waterschapstaken bij gemeenten ondergebracht zouden moeten worden.
Het artikel staat op pagina 58, maar voor diegene die het BinnenlandsBestuur niet hebben, hierbij de tekst zoals ik die aangeleverd heb.
Over de verbouwing van Thorbecke.
Een reactie op Bert Schouten of gewoon een andere invalshoek.
Op één punt ben ik het met Bert Schouten eens: Thorbecke zou wel eens een verbouwing kunnen gebruiken, of in ieder geval een opfrisbeurt. Want alhoewel uit de grote onderzoeken naar de bestuurlijke organisatie blijkt dat Thorbecke nog altijd robuust is, Europa heeft natuurlijk wel zijn consequenties op de bestuurlijke realiteit van Nederland.
Wat ik absoluut niet met hem eens ben, dat er geen plek meer zou zijn voor de provincie in het vernieuwde huis. Sterker nog; de provincie zal steeds belangrijker worden.
Over het waterschap merkt Schouten op, dat hun taken naar de gemeenten zouden moeten en de grenzen van de gebieden te groot en onlogisch zouden zijn. Die grenzen zijn echter historisch tot stand gekomen en volgen juist hele logische grenzen, namelijk, die van watersystemen. Daarnaast heeft het waterschap afwegingen te maken, die simpelweg niet bij de algemene democratie gemaakt zouden moeten worden. Bijvoorbeeld; keuzes voor waterveiligheid, die niet afgewogen moeten worden tegen lantaarnpalen of bankjes in een park.
Ander punt is de samenwerking tussen gemeenten, die verloopt, volgens de analyse van Schouten, niet altijd vanzelfsprekend. Bovendien overstijgen de consequenties van slecht waterbeheer de grenzen van een gemeente ruim. In het geval van Leiderdorp zou het toch heel vervelend zijn als Katwijk zijn waterveiligheidstaken niet voldoende serieus oppakt en de kustbescherming verwaarloost.
Verdroging is veel minder zichtbaar, maar kan nog grotere gevolgen hebben. Als dan de keuzes door gemeenten gemaakt moeten worden, dan zal dat net zo kunnen gaan als met de rioleringsstelsels. En dat is helaas niet al te best en is voor de instantie die het rioolwater zuivert -het waterschap- een doorn in het oog.
Als er in Nederland plek is voor een functionele democratie, dan is het wel één die over water gaat. Ervaringen met knellende bestuurlijke structuren, worden niet door die structuren veroorzaakt, maar aan de cultuur waar vermogen om samen te werken ontbreekt. Er is geen of onvoldoende begrip voor elkaars rollen en verantwoordelijkheden. Dat onbegrip en het onvermogen om de waterschapstaken door gemeenten te laten uitvoeren, blijkt ook uit de analyse van Schouten zelf: “[het waterschap] is ook het bestuursorgaan dat steeds vaker de gemeente voor de voeten loopt…”
Bij een goede samenwerking, een proactieve houding, loopt men elkaar niet voor de voeten, maar is men bewust van de achtergronden en motivatie van keuzes die gemaakt worden. Daarbij is een rol voor het waterschap weggelegd, maar ook voor de gemeente. Als de gemeente, dan haar beleidswensen niet vervult ziet worden is dat jammer, maar kan men het wel begrijpen en ook uitleggen aan de volksvertegenwoordigers.
Dimitri Arpad
Kandidaat WaterNatuurlijk, Hoogheemraadschap Rijnland en
werkzaam bij de provincie Noord-Holland.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten