STEMADVIES: Niet peilingen, maar inhoud moet tot keuze leiden!

kijk op: http://watzegtmijnpartij.nl

Ik wil iets kwijt; Peilingen vind ik funest voor de democratie, of misschien beter: funest voor het stemgedrag. Ook in deze verkiezingen zie je weer terug, waar geen enkele Maurice de Hond het over wil hebben; de peilingen bepalen de uitkomst in zeer grote mate. In las in NRC.Next, dat een kunstenaar nu een peiling over de peilingen begonnen is; en terecht.
In de gedragspsychologie is het al jaren bekend, dat mensen in hun keuzes door drie basismotieven gedreven worden: Lust, Angst en De wil om ergens bij te horen (bron: R. Cialdini).

Daarom ook roepen populistische partijen allerlei nonsens die bij de mensen angst inboezemen, want daardoor worden u en ik gedreven. Is het niet de angst die u volgens sommige partijen moet hebben voor Moslims of mensen uit Oost Europa, dan is het wel ineens de Euro of Europa als instituut waar u angst voor moet hebben; of wat ook kan: voor bepaalde partijen zelf. En helaas in de kranten doen dergelijke angstopwekkende berichten het ook goed; journalisten zijn immers ook mensen en weten ook dat dit soort berichten het “lekker doen”, bij hun lezerspubliek.
Peilingen zijn daarom ook echt funest. Immers iedereen wil bij een groep horen, het liefst één die wint! En peilingen zijn helemaal los gezongen van de inhoud. “Goh het debat ging voor partij X niet goed!” “Nee!? Had je het debat gezien?” “Dat niet, maar ik zag het in de peilingen.” Mensen zijn geneigd om dus bij de winnende groep aan te sluiten die het minst ver van hun eigen ideeën staat, want het is natuurlijk een angstbeeld dat de partij die het verst van uw idealen afstaat zou winnen….
”De glijvlucht van de SP….” Sprak Maurice…en zie…de PvdA doet het goed…, want die won ietsjes…en nu veel meer, dat was de groep waar wij bij wilde horen…
“De PvdA groeit en kan wel eens de grootste worden als ze zo doorgaan….”, sprak Maurice enkele dagen daarna. En zie…ook de VVD groeit nu…, want de mensen die niet willen dat het rode gevaar, met linkse hobby’s de grootste wordt, switchen ‘strategisch’ naar de rechtse kerk die alleen voor de allerrijkste predikt.
En zo wordt de uitslag van de verkiezingen echt oneigenlijk beïnvloedt, los van de echte inhoud, maar op basis van een ongenuanceerde peiling, die echt niets met de inhoud van doen heeft.

Ik heb natuurlijk een stemadvies voor iedereen, maar die zal ik niet opschrijven, dat ligt te veel voor de hand. Maar het volgende stem advies zou ik wel willen geven: STEM op een partij omdat u het met de inhoudelijke standpunten en de manier waarop die partij die wil verwezenlijken eens bent! En stem niet op een partij, omdat u uw stem zogenaamd “strategisch” wilt inzetten. Want er is maar een manier om goed strategisch te stemmen, en dat is op de partij te stemmen die u het meest aanspreekt!

En natuurlijk volgt dan de vraag: “Maar er zijn zoveel partijen, en die stemwijzer is ook al niet helemaal wat ik er van verwacht had (althans in mijn geval); Hoe maak ik mijn keuze!?” Het antwoord is te vinden op http://watzegtmijnpartij.nl

Nee! Niet op de lijst….wel veel andere goede kandidaten!

Het woord “Nee”, gebruik ik niet vaak, ben ik niet van. Ik denk eerder aan “Ja”, of in andere termen positief. Maar dit keer leek het me gepast, als duidelijk antwoord op de vraag die vele personen mij uit verwachte en onverwachte hoek stellen: “Waarom zie ik je niet op de lijst staan?” Allereerst dank voor jullie interesse hiervoor. Maar “Nee, ik sta er niet op, maar ben zeer te spreken over de manier waarop de partij het proces vormgegeven heeft; zorgvuldig en netjes!” En het resultaat is er ook naar: volgens mij alleen maar goede kandidaten staan wel op de lijst!
Ik geef een korte terugblik, want ik merk dat ik het verhaal veel vertel.


Selectieproces


Kamerlid zijn, is een zware verantwoordelijkheid, zo zie ik dat en mijn politieke partij, D66, gelukkig ook. De selectie van kandidaat Kamerleden gaat daarom niet over een nacht ijs. Eerst moesten alle geïnteresseerden een motivatie aanleveren en een aantal vragen beantwoorden. Deze motivatie vindt u hieronder, want die deelde ik eerder met u op mijn blog.


Je mocht een proefindiening doen, waarbij alle procedurele vereisten alvast gecontroleerd werden, en jij als kandidaat nog eventuele (procedurele) fouten kon corrigeren (hier heb ik zelf geen gebruik van gemaakt). Na het definitief indienen, kreeg je direct een keurig email bericht waarbij de ontvangst van het formulier bevestigd werd. Vervolgens werd het formulier en de motivatie (en bijlagen) puur procedureel gecontroleerd (heeft u op de juiste plekken de handtekeningen gezet, zijn de juiste bijlagen bijgevoegd, etc?). Over de uitkomst van die controle werd je door het partijbureau ook zeer snel geïnformeerd met een e-mail, waarin ook het vervolgproces beschreven werd van de inhoudelijke beoordeling. Je formulier werd door verschillende personen gelezen, en er volgde een oordeel. In mijn geval resulteerde dat binnen een week in een uitnodiging voor een gesprek met een commissie, belast met de selectie. Een oud Kamerlid en een topper op het gebied van werving en selectie. Daarover werd je telefonisch geïnformeerd, met daarbij een datum en tijdvoorstel. Nadat je datum en tijd bevestigd had aan de telefoon, ontving je een bevestiging per e-mail.

Het gesprek duurde ongeveer drie kwartier en varieerde van zeer inhoudelijk, tot meer op de persoonlijke kwaliteiten en eigenschappen. Aan het eind van het gesprek werd je geïnformeerd over het vervolg: of je wordt uitgenodigd voor een vervolggesprek met Alexander Pechthold en Ingrid van Engelshoven…Of niet. In mijn geval kreeg ik nog een gesprek, dat weer eerst telefonisch medegedeeld werd, ingepland en toen per e-mail bevestigd. Het gesprek met Alexander en Ingrid duurde ongeveer een half uur, zij spraken met alle kandidaten die ‘door’ waren, volgens mij ca. vijftig mensen in totaal. Ik was bloednerveus, maar door de relaxte houding van zowel Ingrid als Alexander, werd het al snel een gemoedelijk gesprek. In dat gesprek gaf ik ook aan vanaf welke plek ik op de lijst wilde komen, deze randvoorwaarde stelde ik, omdat ik met mijn werkgever de afspraak had, dat mocht ik op de lijst komen, ik per direct met mijn huidige werk moest stoppen (wat ik logisch vind, want ik ben de belangenbehartiger in de Tweede Kamer en een plek op de lijst kan leiden tot schijn van belangenverstrengeling).

Afgesproken werd dat ik op dinsdag gebeld zou worden, wat ook gebeurde, door Ingrid zelf om 16:00 uur. Ik had een plek gekregen, maar net onder (of boven, net hoe je het ziet) de door mij gestelde grens. Daarvoor had Ingrid samen met Alexander een voor mij zeer begrijpelijke redenatie voor. Dus uiteindelijk heb ik mijzelf niet op de lijst laten zetten. Daarom; Nee ik sta er niet op.

Wel wil ik het partijbureau, Ingrid en Alexander complimenteren voor de zeer zorgvuldige en nette wijze waarop de gehele procedure verlopen is (en hoop dat de andere kandidaten het net zo ervaren hebben). En de uitnodiging van Ingrid om deel te gaan nemen in de talentenklas, ga ik nader met haar bespreken.